Sezai Karakoç
Size sesleniyorum.
İslam ülkelerinin başında bulunan cumhurbaşkanları, liderler, hükümdarlar, size sesleniyorum.
Türkiye’nin, Mısır’ın, İran’ın, Suriye’nin, Ürdün’ün, Pakistan’ın, Tunus’un, Cezayir’in, Fas’ın ve başka İslam ülkelerinin başında bulunanlar size sesleniyorum.
Bulunduğunuz yere nasıl geçmiş olursanız olun ister mukadderatın sevkiyle yahut cilvesiyle, ister babadan dededen size geçen veraset hakkıyla ister alnınızın teriyle, ister hak ve hukukla, ister kuvvet zoruyla halkınızın idaresini ele geçirmiş bulunun, size sesleniyorum ve diyorum ki, tarihin en kritik vazifesiyle, en ağır sorumluluğu ve ödeviyle karşı karşıyasınız. Bu vazifesi çoktan yerine getirmeniz lazımdı şimdiye kadar. Artık, hülûl etmiş vâdenin son deminin son demidir.
Neden bu türlü bir muahedeye gereksinim vardır? Batı ülkeleri Körfez’in petrol bölgesini işgale başlamıştır da ondan. O işgal bitince daima birden Irak’a saldıracaklardır. Bunun için de mazeret hazırdır. Bu bahaneyi, Irak, Kuveyt’i işgal etmekle şahsen kendisi vermiştir.
Irak’ın işi bittikten sonra, teker teker birer mazeret ile sizin ülkeleriniz birebir batılı ülkelerin hava, deniz ve kara kuvvetlerinin saldırısına uğrayacaktır.** Tıpkı Moğolların İslam ülkelerini zapt etmeleri üzere. O vakit, ülkenin biri alındığında, komşusu seyirci kalıyordu. Fakat çabucak akabinde sıra kendisine geliyordu. Tıpkı Endülüs’teki parçalanmadan sonra olduğu üzere. Bir beylik, İspanyolların yırtıcı saldırısına uğradığında öbürleri hareketsiz ve cansız, kurbanlık koyun üzere sıranın kendisine gelmesini bekliyordu.
Ülkelerinizi tıpkı duruma düşürmeyiniz, tarihten ibret alınız, ey liderler, cumhurbaşkanları, krallar!
Siz bu türlü bir mutabakat teşebbüsünde bulunduğunuzda, batılı ülkeler pürüz olmaya kalkışırlarsa, işte o vakit, bu türlü bir mutabakatın zarureti çok daha besbelli bir formda ortaya çıkar. Şayet onlar petrol bölgesinden sonra ülkelerimize saldıracaklarsa, bu savunma mutabakatını yapmayıp ihmal etmemiz bize çok değerliye mal olacaktır. Batılıların ülkelerimize saldırma niyetleri yoksa ve tez ettikleri üzere Irak bize saldıracaksa, bu türlü bir savunma muahedesinden işkillenmemeleri gerekir. Bu savunma mutabakatında, kim saldırırsa onunla savaşılacağı zikredileceğine nazaran, bundan gocunacak olanın niyeti makûs demektir. Makûs niyetli değillerse, bu türlü, bir savunmaya yönelik muahedeyi desteklememeleri için bir sebep olmamalıdır.
Ey hükümdarlar, hükümdarlar, liderler, cumhurbaşkanları! Saniyelerin değerli anlarını yaşıyoruz. Vakit kaybetmeyiniz, bir ortaya geliniz, İslam ülkelerinin sigortası üzere, kutlu savunma muahedesini derhal imzalayınız.
Bunu yapmadığınız takdirde, şanssız halkların çocukları, kıyamete kadar, tarihle birlikte bu ihmalinizi elbette hayırla yad etmeyeceklerdir.
Otuz yıldır yazıyorum. Tüm yapıtlarımda Batı’nın bir gün gelip petrol bölgesini işgal edeceğini, sonra teker teker öbür ülkeleri istilaya girişeceğini açık ve seçik bir biçimde yüzlerce defa yazdım. Bugün ne yazık ki, bu öngörüm tahakkuk etmeye başladı. Keşke yanılsaydım. Keşke yalancı çıksaydım!
Kuveyt’in işgalinin akabinde yaptığım yorum bugün, yani dört ay sonra, gazete manşetlerine geçti. Artık de yakın gelecek için sizi uyarıyorum; harekete geçin, protokolü bir kenara itin -Protokol, bir hal, bir yordam sıkıntısıdır ve temel içindir-. Protokol, temele pürüz olmamalıdır. Mani olursa ziyanlı olmuş demektir, onu çiğnemek gerekir. Evet, protokollerin, diplomatik geleneklerin mahkûmu olmayınız, hâkimi olunuz. Zira, bütün bunlar, halkların itimadı içindir, yoksa o itimadı sarsma kıymetine koruması gerekli kurallar değildirler. Diplomatik kurallar, kozmik insan hakları unsurları değildir. Özgür yaşamak isteyen halkların başları olarak sizler, tüm kuralları bu açıdan görmeye ve değerlendirmeye mecbursunuz.
Kuveyt’ten çekilirse Irak’ı da savunma birliğine alınız. Zira: batılılar ne yapıp yapıp sizlerle Irak’ı çarpıştırmak istiyor.
Hiçbir davet, hiçbir yazı, hiçbir mektup benim size yönettiğim bu davetten daha açık yazılamaz.
Ben hatırlatma misyonumu yerine getiriyorum. Şayet mümkün olsa ve bir tesiri bulunsa, her birinizi ziyaret edip bu muahede için sizi ikna etmek isterdim.
Fakat, heyhat ki, o güç ve imkânda değilim. Lakin, buradan seslenebilirim. Ve işte sesleniyorum.
Vakit kaybetmeden, İslam Birliği Sekretaryasını, gerçek, faal, askeri, ekonomik ve kültürel bir Birliğe çeviriniz. En azından bir Savunma Paktı haline getiriniz.
Bunu yapmanız için kendi kendinizi aşmanız gerekiyorsa, aşınız, bir sefercik olsun aşınız; Allah için, din için, yurt ve milletimiz için kendinizi aşınız. Zira: biliniz ki, kim ne derse desin, Batılılarca ne kadar bölünmüş olursa olsun, yurt ve milletimiz, aslında birdir. Bu millet, yekpare bir millettir, bu yurt yekpare bir yurttur. Geçmişte böyleydi, gelecekte de bu türlü olacaktır. Bugünkü durum geçicidir, arızî bir fetret devrinden diğer bir şey değildir.
Her şeyi unutmuş olamazsınız. Hayallerinizi kurcalayınız, tahminen benim çığlığımın bir zerresini olsun orada bulacaksınız.
Çocukluğunuzu hatırlayınız. Dedenizin, babanızın, annenizin, bu ülke gerçek düşünür ve şairlerinin, er ve erenlerinin size vasiyetlerini hatırlamıyor musunuz?
Bulunduğunuz mevkilerde ebedi kalacağınızı mı sanıyorsunuz?
Dost acı söyler. Biliniz ki, tarihin bu en müthiş anında gerekeni yerine getirmezseniz, fırtınaların en şiddetlisiyle bulunduğunuz tepelerden yokluğun uçurumuna savrulup gideceksiniz.
Kulağınızı, bastığınız toprağa yapıştırınız. Yerin altındaki ölüler, sizden bu günahsız milleti ve yurdu müdafaanız için milyonlarca ağızdan sesleniyorlar.
Dağlardan, doruklardan, gönüllerden yükselen sesi işitiniz. Gece ve gündüz demeyiniz, gece yarısı da olsa toplanıp anlaşınız.
Camilerden, kubbelerden, yazma yapıtların sayfalarından, tüm yurt ve tarih çizgilerinden yükselen sesi işitmek için bir sefercik olsun kendinizi aşınız.
Gençliğinizde gelip sizi yoklayan ülküleri düşününüz. Etrafınızda uçuşan, birçok genci yakıp kavuran ülküleri hatırlayınız.
Birinci Dünya Savaşında, dinleri, milletleri, yurtları, dinimiz, milletimiz, yurdumuz (ki bunlar birbirine perçinlenmiş kutlu değerlerimizdir, birbirlerinden ayrılmazlar) uğruna canlarını veren, kanlarını kara toprağın içtiği, çöllerde ve gurbetlerde kalmış şehitleri hatırlayınız. Dökülen kanları ve gözyaşlarını hatırlayınız. Annelerin döktüğü gözyaşlarını hatırlayınız.
Birliğin bozulmasının üzerinden yüzyıla yakın bir vakit geçti. Ülkelerimizin kârı ne oldu? Bir modül geriye dönüp baksanız, bir savunma birliği kurmayı, bir hayat memat problemi olarak görürsünüz.
Gözünüze Batılıların çektiği perdeyi yırtıp atmak için bir sefercik olsun kendinizi aşınız ey liderler, cumhurbaşkanları, krallar!
Şeyhlerin, buyrukların artık gözüken akıbetinden ibret alınız. Çağ, sizi hesaba çekmeden siz çağın hesabını yapınız.
Size, bir milyar Müslüman’ın gönlüne tercüman olduğuma yürekten inanarak sesleniyorum. Vaktin kalmadığını, mukadder anın yaklaştığını haber veriyorum.
Kimileri sizin şimdiye kadarki tavrınızla bu davete layık olmadığınızı söyleyeceklerdir. O denli de olsa, artık iktidarda olduğunuzdan sizi uyarmak bir misyondur. Siz bu misyonu yapmazsanız, elbette, büyük ihtilal olacak ve misyon yapacaklar gelecektir.
Sizi uyarıyorum, şahıslarınızla ve şahıslarınız dışında tüm İslam dünyasını, büyük İslam milletini uyarıyorum.
Büyük uyanış ve diriliş sûrunu üflüyorum.
Bu kulakları patlatacak sesi işitmeyeceklere ne yazık!
Son anda da olsa uyanıp dirilecek olanlara muştular olsun.
